လူေတာ္လူေမာ္ေတြ အျမဲတေစလက္ကုိင္ထားတတ္တဲ့ အမူအက်င့္(၁၀)မ်ဳိုး

၁။ မိတ္ဖြဲ႔တယ္၊ သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းအသင္းစုေဆာင္းတယ္

သူငယ္ခ်င္းေတြအၾကားယံုၾကည္စြာတည္ေဆာက္ထားတဲ့ ရင္းႏွီးခင္မင္မႈမ်ဳိးဟာ

ဘဝတစ္သက္တာအတြက္ အေကာင္းဆံုးအေႏြးထည္ပါပဲ။ 

အဲဒါဟာသင့္ရဲ့ စာရိတၱနဲ႔

စိတ္ေနစိတ္ထားအေပၚမွာမူတည္ၿပီး

ျဖစ္တည္လာတဲ့အတြက္ တန္ဖိုးထားပါ။

သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္းေငြစုသလိုပဲစုေဆာင္းတတ္ရမယ္၊ အခုခ်ိန္မွာ

သူငယ္ခ်င္းဘယ္ႏွေယာက္မွ မရွိေသးပဲ ခ်ဳိ႔တဲ့ေနရင္လည္းစိတ္မပူပါနဲ႔၊

ျဖဴစင္တဲ့စိတ္ထားနဲ႔ စိတ္ပါလက္ပါ မိတ္ဖြဲ႔မယ္ဆိုရင္ အခါမေႏွာင္းေသးပါဘူး။

၂။ လက္လႊတ္ႏိုင္ေအာင္(ဥပကၡာျပဳတတ္ေအာင္) ႀကိဳးစားတယ္

ဒီအသက္အရြယ္ ေရာက္ေနမွေတာ့ ကေလးဆန္ခြင့္ မရွိေတာ့ဘူး။ ဘဝမွာ

ႀကံဳရဆံုရတတ္တဲ့ တခ်ဳိ႔ေသာခ်စ္ျခင္းေတြ၊ ဖူးစာေတြ၊ စိတ္ပိုင္း

႐ုပ္ပိုင္းေမြ႔ေလ်ာ္ရာေတြ တစံုတရာကိုအခြင့္ေပးတုန္းအရမယူႏိုင္ခဲ့ရင္

လက္လႊတ္လိုက္ၿပီးကိုယ့္ကိုကိုယ္ တာထြက္မွတ္ အသစ္တစ္ခု ျပန္ေပးပါ။

မိမိကိုယ္ကိုယံုၾကည္မႈ ရွိေနသ၍ အင္အားရွိေနမယ္၊ ထို႔အတူအားထုတ္မႈ

ရွိေနသ၍ ေအာင္ျမင္ျခင္းရွိေနမွာပဲ။

၃။၊ ဂ႐ုဏာစိတ္ထားတယ္

တတ္စြမ္းသ၍ ကိုယ့္ထက္ ဆင္းရဲ၊ ခက္ခဲသူေတြကိုမိခင္ေလာကႀကီးရဲ့

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ျခည္နဲ႔ အလွတရားေတြကိုခံစားႏိုင္ေအာင္ ႀကံေဆာင္ရမယ္။

ဒီလိုအျပဳအမူမ်ဳိးဟာ ပ်ဳိးႀကဲေနတာနဲ႔ အတူတူပဲ၊ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ

လူ႔သဘာဝရဲ့ အလွပဆံုးအသီးအႏွံေတြအျဖစ္ ရိတ္သိမ္းရလိမ့္မယ္။

၄။ ဂီတနဲ႔ အကြၽမ္းတဝင္ျဖစ္ေအာင္ေနတယ္

ဂီတတူရိယာတမ်ဳိးမ်ဳိးကိုသင္ယူ/နားလည္ ေနရမယ္၊ ဂီတဟာလူ႔စိတ္ကို

လန္းဆန္းေစတဲ့အျပင္ မွတ္ဥာဏ္နဲ႔ စိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြကို ႏႈိးဆြေပးတယ္၊

ထင္မွတ္မထားတဲ့ တည္ၿငိမ္မႈေတြကိုေဆာင္ၾကဥ္းေပးႏိုင္တယ္။

ေနာက္ၿပီးဓာတ္ပံုပညာ၊ ပစၥည္းစုေဆာင္းျခင္းစတဲ့ 

ဝါသနာေတြဟာလည္းအသြင္မတူတဲ့

သာယာစိုေျပမႈကိုေပးစြမ္းႏိုင္တယ္။

၅။ ဒုကၡ ၂ မ်ဳိးကိုေဝးေဝးေရွာင္တယ္

ဒီေလာကႀကီးမွာဒုကၡ ၂ မ်ဳိးအၿမဲေတြ႔ရတယ္၊ တမ်ဳိးကလိုတာမရတဲ့ ဒုကၡ၊

ေနာက္တမ်ဳိးကအစြဲအလန္း ႀကီးတဲ့ဒုကၡ။ ပထမဒုကၡျဖစ္တဲ့ လိုခ်င္တာမရခဲ့ရင္

အဲသလို ျဖစ္စဥ္ကိုေလာင္းကစားတစ္ခုလို႔ပဲသေဘာထားလုိက္ပါ၊ အစြမ္းကုန္

ႀကိဳးစားလုပ္ခဲ့ၿပီးရလာခဲ့ရင္ျဖစ္ျဖစ္၊

မရခဲ့ရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ အတြင္းစိတ္က

ပံုမွန္အတိုင္းပဲရွိေနသင့္တယ္၊ 

ကံေကာင္းတာကဒီအသက္အရြယ္နဲ႔ တစ္ က

ျပန္စဖို႔ အရင္းအႏွီးရွိေနေသးတယ္ ဆိုတာပဲ။ ဒုတိယဒုကၡကေတာ့

အဆံုးရြားဆိုးဒုကၡပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္၊ အခုထိအဲလိုအစြဲအလန္းမ်ဳိး

ရွိေနေသးရင္ အျမန္ဆံုးေမာင္းထုတ္ပစ္ပါ။

၆။၊ ခံႏိုင္ရည္ရွိေအာင္ ႀကိဳးစားတယ္

တခ်ဳိ႔အျဖစ္အပ်က္ေတြဟာမသိမသာေမ့ပစ္ဖို႔ပဲ၊ ေနာင္တႀကိမ္ ထပ္ႀကံဳလာတဲ့အခါ

အသိဥာဏ္လည္းလိုက္ၿပီးတိုးပြားလာမယ္။ တခ်ဳိ႔ ဝမ္းနည္းစရာ၊ စိတ္ညစ္ညဴးစရာ

ကိစၥေတြက်ေတာ့ အံႀကိတ္ၿပီးေတာင့္ခံဖို႔ပဲ၊ တႀကိမ္တခါ ႀကံဳဖူးၿပီးတိုင္း

ဘဝႀကီးကပိုၿပီး ျပည့္စံုလာမွာပဲ။ ဒီအသက္အရြယ္ ေရာက္မွေတာ့

ကေလးဘဝတုန္းကလိုေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္နဲ႔ ရွဳိက္ႀကီးတငင္ ငိုေနဖို႔

မသင့္ေတာ့ဘူး။

၇။ အၿမဲတေစေက်းဇူးသိတတ္တဲ့စိတ္ထားတယ္

အသုဘတစ္ခုကိုသြားၿပီးျပန္လာတဲ့အခါ စိတ္ထဲမွာသံေဝဂရေနတတ္မယ္၊

အျပင္းဖ်ားၿပီး ျပန္ေကာင္းလာတဲ့အခါ အသက္ကိုပိုၿပီးတန္ဖိုးထားလာတတ္မယ္။

ဆိုလိုတာကကိုယ့္အေပၚ က်ေရာက္ေနတဲ့ ေက်းဇူးတရားကိုအစဥ္အၿမဲ

အမွတ္ရေနရမယ္၊ ေက်းဇူးသိတဲ့စိတ္ဟာပတ္ဝန္းက်င္ကိုပိုၿပီး

တန္ဖိုးထားတတ္ေစ႐ုံတင္ မကပဲေလာဘေဒါသေမာဟမီးလွ်ံေတြကို

ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေစႏိုင္တယ္။ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ၾကည္ႏူးခ်မ္းေျမ့ျခင္းကအဲဒီက

ျမစ္ဖ်ားခံတာပဲ။

၈။၊ အလုပ္အေပၚ သံေယာဇဥ္အရမ္းရွိတယ္

အလုပ္ဆိုတာလက္ဖက္ရည္ေသာက္တာ၊ အာလူးဖုတ္တာလိုမ်ဳိးစိတ္လက္ေပါ႔ပါးမႈ

မေပးႏိုင္ေပမယ့္ သူဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ့ ဥာဏ္ရည္ဥာဏ္ေသြးနဲ႔ အစြမ္းအစကို

စမ္းသပ္ေနတဲ့ အရာတစ္ခုပဲ။ အဲဒီကတဆင့္ တန္ဖိုးနဲ႔ ေအာင္ျမင္ျခင္းကို

နားလည္ေစတာပဲ။ သူ႔ကိုပံုေအာၿပီးခ်စ္လိုက္ပါ၊ အနည္းဆံုးသူ႔ေၾကာင့္မို႔သာ

ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဘဝတစ္ခုလံုးရဲ့ အစိတ္အပိုင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ

လုပ္စရာရွိေနၿပီး၊ စားစရာလည္းရွိေနတာပါ။

၉။၊ ေလ့လာသင္ယူရာမွာဇြဲနပဲႀကီးတယ္

စာဖတ္ျခင္းနဲ႔ သင္ယူျခင္းဟာအသိဥာဏ္နဲ႔ စကားစျမည္ ေျပာေနတာပါပဲ၊

ႏွစ္တိုင္းအနည္းဆံုးစာအုပ္ေရ ၅၀ ဖတ္ရမယ္။ စာဖတ္ျခင္းဟာမွတ္ဥာဏ္နဲ႔

ခံစားနားလည္ႏိုင္စြမ္းကိုထိန္းထားႏိုင္႐ုံမကစာဖတ္သူမွာ

ဆြဲေဆာင္မႈရွိတဲ့ သံလိုက္ဓာတ္တမ်ဳိးရွိေနေစတယ္။ ဒါဟာလည္း yoga

သင္တန္းတို႔၊ ဗ်ဴတီပါလာတို႔ကမေပးႏိုင္တဲ့ အရာပါ။

၁၀။၊ အားကစားကိုခံုမင္ႏွစ္ၿခိဳက္တယ္

အခ်ိန္ကိုမွန္ကန္စြာစီမံခန္႔ခြဲၿပီးအားကစားလုပ္တယ္၊ သဘာဝကိုခံစားတယ္။

အက်ဳိးေက်းဇူးကပ်င္းရိျခင္းေၾကာင့္ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ တက္မလာေတာ့ဘူး၊

႐ုပ္ရည္ကလည္းဇရာဖိစီးမႈေၾကာင့္ ယိုယြင္းမသြားေတာ့ဘူး၊ အတိုင္းအတာ

တစ္ခုထိ ႏုပ်ဳိျခင္း၊ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းနဲ႔ က်န္းမာျခင္းကို

ထိန္းထားႏိုင္လိမ့္မယ္။

Credit to >>>>>