တရားစဲြဖို႔ခက္တဲ့ ကမ႓ာ့ရာဇဝတ္သား - ေမာင္သာခ်ိဳ (Post)

တရားစဲြဖို႔ခက္တဲ့ ကမ႓ာ့ရာဇဝတ္သား

ေမာင္သာခ်ိဳ

(တစ္)

ယခုေလာေလာလတ္လတ္ရက္မ်ားအတြင္း ထားဝယ္ၿမိဳ႕ ေမာင္းမကန္ကမ္းေျခသို႔ တစ္ေခါက္ထပ္ေရာက္ျပန္ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္ခဏခဏ ေရာက္တတ္သည့္ ကမ္းေျခက ေမာင္းမကန္ကမ္းေျချဖစ္ရာ ယခုတစ္ခါမွာက ဆရာမဂ်ဴးႏွင့္ျဖစ္ပါသည္။ ထုံးစံအတုိင္း စာေပေဟာေျပာပဲြကိစၥပဲေပါ့။

ယခုတုိင္သဘာ၀အတုိင္းရွိ ေနရစ္ဆဲျဖစ္သည့္ ေမာင္းမကန္ကမ္းေျခမွာ စားနပ္ရိကၡာမ်ားအေၾကာင္းဆီသို႔ စကားေရာက္သြားခဲ့ရာ ဆရာမက သူ႔ၾသစေၾတးလ် အေတြ႕အႀကံဳတစ္ခုကို ေဝငွပါသည္။ အစားအစာမွာစားၿပီး မကုန္လွ်င္ ဒဏ္႐ုိက္သည့္ကိစၥ။ အုိ..အံ့ၾသစရာႀကီးပါလား။ ကိုယ့္ပုိက္ဆံႏွင့္ ကိုယ္ေပးဝယ္ၿပီးစားတဲ့ဥစၥာ။ အလကားယူစားတာမွ မဟုတ္တာ။ က်န္ေတာ့ဘာျဖစ္သတုံး။ မကုန္ေတာ့ဘာျဖစ္သတုံး။ ဒါက ကြၽန္ေတာ့္ ျမန္မာဆန္ဆန္အေတြး။

ၾသစေၾတးလ်မွာက ထုိျမန္မာဆန္ေသာ အေတြးကိုလက္မခံပါ။ အထူးသျဖင့္ ႏွစ္သက္သလုိ ကိုယ္တုိင္ယူစားရသည့္ ဘူေဖး(Buffet) ဆုိင္မ်ားက လက္မခံပါ။ မကုန္ဘဲက်န္ေနလွ်င္ ဒဏ္ေငြေပးေဆာင္ေပေတာ့။

(ႏွစ္)

ၾသစေၾတးလ်အေျခစိုက္ ျမန္မာစာေရးဆရာ ကိုသာထက္ေအာင္တစ္ေယာက္ မၾကာခင္ရက္မ်ားအတြင္းက ရန္ကုန္သို႔ေရာက္လာျပန္ရာ ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ဟိုနားသြားထုိင္၊ သည္နားသြားထုိင္ထုိင္ျဖစ္ၾကပါသည္။ ဤ၌ ၾသစေၾတးလ်က စားေသာက္ဆုိင္မ်ားအေၾကာင္း စကားေျပာျဖစ္ ျပန္ပါသည္။

စားေသာက္ဆုိင္မ်ားတြင္ ပတၱေရာင္ရဲလွည့္သလို ေလွ်ာက္လွည့္ကာေရွာင္တခင္၀င္၍၀င္၍ စစ္ေဆးတတ္ေသာ အရာရွိမ်ားအေၾကာင္းကို ကြၽန္ေတာ္ကေမးၾကည့္မိပါသည္။

‘‘အဲဒါ Social Security Officer ေခၚသဗ်’’ တဲ့။ နာမည္ကေလးက လွလုိက္တာ။ လူမႈလုံၿခံဳေရးအရာရွိတဲ့။ နာမည္ကေလးသာလွတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အလုပ္အကိုင္ကလည္း လွပါတယ္။

ထုိအရာရွိမ်ားက စားေသာက္ဆုိင္မ်ားရွိရာဆီသို႔ လွည့္လည္စစ္ေဆးကာ အစားအစာက်န္ေနသူမ်ား၊ ကုန္စင္ေအာင္မစားသူမ်ားကို ဒဏ္တပ္ေလ့ရွိသည္ဟု ဆုိပါသည္။

ျမန္မာ့အိမ္နီးခ်င္း ထုိင္းႏုိင္ငံအတြင္းက တခ်ဳိ႕တခ်ဳိ႕ေသာ ဘူေဖး (Buffet) ဆုိင္မ်ားတြင္လည္း ထုိနည္းႏွင္ႏွင္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ မိမိကုန္မည္ထင္သည့္ ပမာဏကိုသာထည့္စား။ ေလာဘျဖင့္ မကုန္ႏုိင္မခန္းႏုိင္ ထည့္ထားၿပီး က်န္ေနခဲ့ေသာ္ ဒဏ္ေဆာင္ေပေတာ့။

ကြၽန္ေတာ္ႀကိဳက္ပါသည္။

(သုံး)

အစစ အရာရာလုံးေစ့ ပတ္ေစ့ မေကာင္းႏုိင္ေသာ ကြၽန္ေတာ့္အေနႏွင့္ တစ္ခုစ ႏွစ္ခုစ ေကာင္းမည္ဟု ထင္သည္ကေလးမ်ားကို ႀကိဳးစား၍ က်င့္ႀကံေနခဲ့မိသည္မွာ ၾကာပါၿပီ။ ဂ်ပန္အခ်ဳိ႕ႏွင့္ သိကြၽမ္း ကိုရီးယားအခ်ဳိ႕ႏွင့္ ခင္မင္ကာ သူတုိ႔ သူတုိ႔ေတြ၏ စ႐ိုက္အခ်ဳိ႕ကို ႀကိဳက္မိသြားၿပီး လုိက္ပါက်င့္ေဆာင္မိပါသည္။ ဥပမာ-ထမင္းစားလွ်င္ ထမင္းတစ္ေစ့မွ မက်န္ေအာင္စားမိျခင္း။ ဂ်ပန္တို႔၊ ကိုရီးယားတုိ႔က ပန္းကန္ထဲ၌ အစားအစာက်န္ေနလွ်င္ အထင္ေသးတတ္ၾကသည္ မဟုတ္လား။ မုိးထဲ၊ ေလထဲ၊ ရႊံ႕ထဲ၊ ႏြံ႕ထဲ၌ ခက္ခဲပင္ပန္းစြာ ရင္းႏွီးေပးဆပ္ၿပီးမွ ရရွိလာသည့္ ဆန္ေစ့၊ ဂ်ဳံေစ့ကေလးမ်ားကိုတန္ဖိုးထားသည့္သေဘာ။ အလဟႆအျဖစ္မခံသည့္ သေဘာ။ ငယ္ငယ္က ေက်းလက္ေတာရြာမ်ားတြင္ က်င္လည္ေနထုိင္ခဲ့ရသည့္ ကြၽန္ေတာ့္အဖို႔ သည္လုိစိတ္ထားရွိသူ ႏုိင္ငံသားမ်ားကို သေဘာက်မိသည္မွာ ဘာမွမဆန္းၾကယ္လွပါ။

လူ႔အဖဲြ႕အစည္းေကာင္းမြန္ဖို႔ရာအတြက္ လူတစ္ေယာက္ခ်င္း၌ တုိးတက္ေသာ ေျပာင္းလဲျခင္းရွိရန္ လိုအပ္ပါသည္။ အေၾကာင္းတုိက္ဆုိင္သျဖင့္ ကမ႓ာေက်ာ္႐ုရွားစာေရးဆရာႀကီး လီယိုေတာ္စတြိဳင္း(Leo Tolstoy) ၏ စကားကေလးတစ္ခုကို ေကာက္ႏုတ္ ေဖာ္ျပလိုပါသည္။

Many People have ideas on how others should change; Few people have ideas on how they should change ... တဲ့။

လူအမ်ားစုသည္ အျခားအျခားေသာသူတို႔ မည္ကဲ့သို႔ေျပာင္းလဲသင့္ေၾကာင္း ေတြးၾက၊ ေခၚၾကတတ္ေပသတဲ့။ လူအနည္းငယ္ကမူ သူတုိ႔ကိုယ္တုိင္မည္ကဲ့သို႔ေျပာင္းလဲသင့္ေၾကာင္း စဥ္းစားေတြးေခၚၾကေလသတဲ့။

ေတာ္စတြိဳင္း၏ အဆိုအမိန္႔က ရင္ထဲတြင္ စြဲၿငိဖို႔ေကာင္းပါသည္။ ဟုတ္ပါရဲ႕။ ကြၽန္ေတာ္တို႔တစ္ေတြက လူတကာကို ေလွ်ာက္ၿပီး ေ၀ဖန္အျပစ္တင္ေနလိုက္ၾကတာ။ ဘယ္ေနရာမွာ ဘယ္သူကဘာကိုျပဳျပင္သင့္တယ္၊ ဘယ္၀ါက ဘာကိုေျပာင္းလဲသင့္တယ္ စသည္ စသည္။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ မည္သို႔ျပဳျပင္မလဲဆိုသည္ကိုျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တစ္ခါမွမစဥ္းစား။

သူတို႔က သူတို႔လူ႔အဖြဲ႕အစည္းေကာင္းမြန္ဖို႔ရာအတြက္ သူတို႔ႏိုင္ငံသားတစ္ဦးခ်င္း တစ္ေယာက္ခ်င္း၏ အျပဳအမူဓေလ့စ႐ိုက္မ်ားကအစ ကမ႓ာသားဆန္ေအာင္ ျပဳျပင္မြမ္းမံ႐ံုမွ်မက အေရးယူ ဒဏ္တပ္ၾကေလသတဲ့။

သူတို႔အေရးယူဒဏ္တပ္သည့္အမႈကလည္း ၾကည့္ပါဦး။ ခိုးမႈ၊ သတ္မႈ၊ လုမႈ၊ လိမ္လည္မႈ စသည္စသည္ျဖင့္တစ္ခုမွမဟုတ္။ ပန္းကန္ထဲ၌ အစားအစာမ်ား က်န္ေနျခင္းအမႈ၊ ကုန္ေအာင္မစားသည့္အမႈ။

ကမ႓ာ့စားနပ္ရိကၡာအဖြဲ႕ (FAO) က လူတို႔ထုတ္လုပ္သည့္ ရိကၡာမ်ားအနက္ သံုးပံုတစ္ပံုသည္ အလဟႆျဖစ္ကာ ဆံုး႐ံႈးသြားသည္ဟုဆိုထားရာ ထိုအလဟႆ ျဖစ္သည္ဆိုသည့္ ပမာဏသည္ သြန္ပစ္ေသာအစားအစာ၊ လႊင့္ပစ္ေသာ အစားအစာ၊ က်န္ေန ေသာအစားအစာမ်ားပင္ျဖစ္ပါသည္။ မကုန္ႏိုင္ေတာ့သည့္ ထမင္းပြဲ ဟင္းပြဲမ်ား၊ မေသာက္ႏိုင္ေတာ့သည့္ အေဖ်ာ္ယမကာမ်ား၊ သိုးသြားပုပ္သြားရိသြားေရာ္သြားသည့္ အသီးအႏွံ အခက္အရြက္မ်ား စသည္စသည္တို႔သည္ အလဟႆ သံုးပံုတစ္ပံုထဲ၌ ပါ၀င္ပါသည္။

ယင္းတို႔သည္ ငတ္မြတ္ေနသည့္ ကမ႓ာသူကမ႓ာသားတို႔အေပၚ ေစာ္ကားမႈျဖစ္ပါသည္။ ဆာေလာင္ေနသည့္ ကမ႓ာသူကမ႓ာသားတို႔အေပၚ ရင့္သီးမႈျဖစ္ပါသည္။ အာဟာရမျပည့္ဝသည့္ ကမ႓ာသူကမ႓ာသားတို႔အေပၚ လူမဆန္မႈျဖစ္ပါသည္။ ယင္းသည္ ယဥ္ေက်းသည့္ ကမ႓ာႀကီးအေပၚ က်ဴးလြန္သည့္ ရာဇဝတ္မႈမ်ားပင္ ျဖစ္ပါသည္။ တရားစြဲဖို႔ရာ ေပၚေပၚလြင္လြင္မရွိေသာ၊ ျပတ္ျပတ္သားသားမရွိေသာ အမႈအခင္းမ်ားပင္ျဖစ္ပါ၏။

လူမရွိဘဲ ေလေအးေပးစက္ကို ဖြင့္ထားမႈမ်ား၊ ျပည့္ေနသည့္ ေရတိုင္ကီေပၚက ေရပိုက္ေခါင္းကို ဖြင့္ထားမႈမ်ား၊ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ လွ်ပ္စစ္မီးကို ဖြင့္ထားမႈမ်ား စသည္စသည္တို႔သည္လည္း တရားစြဲဆိုရန္ ခက္ခဲသည့္ ရာဇဝတ္မႈမ်ားပင္ျဖစ္ပါသည္။

Social Security Officer တဲ့။ လူမႈဘဝလံုၿခံဳေရးအရာရွိ။ ကမ႓ာအႏွံ႔က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ခန္႔ထားကာ ကမ႓ာသူကမ႓ာသား အခ်င္းခ်င္းအေပၚ တစ္ခ်က္ကေလးမွ မငဲ့ကြက္သူမ်ားကို ဒဏ္ခပ္ျပင္းျပင္း ႐ိုက္ေစခ်င္စမ္းပါဘိ။

Credit to Book Shelf (စာအုပ္စင္)

#ျမန္မာအင္တာနက္စာၾကည့္တိုက္